16 Ιανουαρίου, 2008

Διακλαδώσεις Σωλήνων-Μπαλονιών

Posted in Εμπνεύσεις, Συμβολικά στις 4:06 μμ από Διγέλαδος


Αυτό το σύμπλεγμα από μπαλόνια σε σχήμα σωλήνων είδα. Μέσα τους κυλούσε ένα υγρό και με τα χερούλια μπορούσα να καθοδηγήσω τη πορεία του υγρού. Ανάλογα σε ποια άκρη διάλεγα να περνάει το υγρό, από εκεί θα φούσκωνε το μπαλονάκι μέχρι να γίνει κανονικός σωλήνας. Ήταν έτσι ρυθμισμένοι οι διακόπτες που μόνο ένα ή δυο μπαλόνι(α)  τη φορά μπορούν να φουσκώνουν.

Powered by ScribeFire.

14 Ιανουαρίου, 2008

Dreamscape

Posted in ταινίες στις 10:58 μμ από Διγέλαδος

Είδαμε και το Dreamscape.

Σε ένα ερευνητικό κέντρο έχει εφευρεθεί η μηχανή που μπορεί να συνδέει δυο ανθρώπους κατά την διάρκεια του ύπνου τους. Έτσι μπορεί ο ένας που έχει και κάποιες μεταφυσικές ικανότητες (βλέπε τηλεπάθεια, τηλεκίνηση) να μπει στο όνειρο του άλλου και να επέμβει για θεραπευτικούς λόγους. Όμως αυτός που επιχορηγεί την έρευνα έχει πιο «κακούς σκοπούς» όπως τον έλεγχο των ονείρων των άλλων ακόμα και το θάνατό τους μέσα στα όνειρα. Θα μπορέσει ο ήρωας μας να σώσει τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών στον επαναλαμβανόμενο εφιάλτη που έχει;

Παλιά ταινία του 1984. Δυστυχώς εύκολα θα μπορέσω να την βάλω στις ταινίες Β’ κατηγορίας παρόλο τους καλούς ηθοποιούς που κάπως σώζουν την κατάσταση (αν και στα νιάτα τους, βλέπε Dennis Quaid) . Έχει άσχημο ρυθμό και κάποια σημαντικά θέματα απλώς αγγίζονται. Μην προσθέσω και την μουσική που είναι απλώς ένα πάτημα του συνθεσάιζερ. Πάντως αν θέλετε να δείτε μια ταινία με παρόμοιο θέμα θα σας πρότεινα το Πάπρικα, που είναι 100 φορές καλύτερο.

Οι παραπομπές που γίνονται για τα όνειρα είναι ο όρος REM (Rapid Eye Movement) και η φυλή Σενόι της Μαλαισίας. Γενικά αυτοί έχουν μια επιθετική στάση στα όνειρά τους κι έχουν μάθει, κάθε φορά που βλέπουν απειλητικούς χαρακτήρες στα όνειρα τους, να ελέγχουν τους εφιάλτες τους, να αντιμετωπίζουν τους φόβους τους και να τους κατακτούν. Αν και τελευταίες έρευνες δείχνουν ότι τελικά δεν στηρίζεται η κουλτούρα τους τόσο πολύ στα όνειρα. Αλλά έτσι κι αλλιώς είναι κάτι που προτείνεται και από ψυχοθεραπευτές όχι τόσο πολύ η μάχη με τους απειλητικούς εχθρούς, αλλά η αντιμετώπισή τους και η αποδοχή τους.

Ένα άλλο θέμα που αγγίχτηκε ήταν η ευθύνη ενός ηγέτη ενός λαού. Ειδικά στη χρήση πυρηνικών όπλων. Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών βλέπει εφιάλτες με εικόνες «μετά-αποκάλυψης» ενός κόσμου που έχει ήδη υποστεί ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα. Είναι κάτι που τον κάνει να σκέφτεται ότι ίσως θα έπρεπε να προτείνει σε όλες τις χώρες μαζί με τη δική του τη γενική αφόπλιση από πυρηνικά όπλα. Μήπως τελικά θα έπρεπε να αρχίσουν να βλέπουν τέτοιους εφιάλτες οι σημερινοί ηγέτες μας;

8 Ιανουαρίου, 2008

Όνειρο – παράδειγμα για ανάλυση

Posted in από E-mails στις 12:47 μμ από Διγέλαδος

Μας ήρθε ένα όνειρο με e-mail και επειδή είναι αρκετά αναλυτικό σκέφτηκα ότι μπορεί να αποτελέσει ένα πάρα πολύ καλό δείγμα για να φτιάξουμε ένα παράδειγμα για το πως μπορούμε να αναλύσουμε ένα όνειρο.

Θα χωρίσουμε πρώτα το όνειρα σε τρία τμήματα:

Εισαγωγή

    «Δουλεύω σε ένα μαγαζί, το οποίο πουλάει αθλητικά είδη αλλά έχει
παραδόξως και χριστουγεννιάτικα είδη, γιρλάντες, στολίδια, φουσκωτά
παιχνίδια για τα παιδιά κ.τ.λ. μπαίνει μία οικογένεια μέσα με μια
χοντρή μαμά η οποία ήταν αρκετά ορμητική και λίγο χωριάτα στους τρόπους
(απαιτητική δηλαδή χωρίς να σκέφτεται τους άλλους, θέλοντας να τα
τακτοποιήσει όλα εδώ και τώρα) και δυο παιδιά (αγόρια) εκ  των οποίων
το μεγαλύτερο ήταν ίσως λίγο καθυστερημένο, πάντως ήταν σίγουρα θρασύ
και δίχως ενσυναίσθηση, ίσως και κακό θα το χαρακτήριζα…»

Δράση

    «Αυτοί ξεχύνονται μέσα στο μαγαζί και αρχίζουν και ζητάνε πράγματα, εγώ
προσπαθώ να τους εξυπηρετήσω αλλά είναι δύσκολο πρώτον γιατί ζητάνε
πολλά και χωρίς υπομονή και τα πιτσιρίκια τριγυρνάνε από δω και από κει
δημιουργώντας ένα κλίμα πανικού και σύγχυσης και από την άλλη γιατί το
ίδιο το μαγαζί είναι ανακατεμένο και ατακτοποίητο… έψαχνα συγκεκριμένα
ένα παπούτσι που δεν το έβρισκα πουθενά και το έψαχνα με αγωνία και
αισθανόμουν άσχημα, πρώτον γιατί εγώ είχα αναφέρει επανειλημμένως ότι
το μαγαζί έτσι είναι δυσλειτουργικό, δεύτερον γιατί εκτιθόμουν απέναντι
στους πελάτες, ντρεπόμουν και τέλος γιατί αυτοί θα έφευγαν και δεν θα
ανέβαζα τον τζίρο μου ακόμη περισσότερο (είχαν ήδη ωστόσο ψωνίσει
αρκετά, ένα αρκετά μεγάλο ποσό για το μέγεθος του μαγαζιού, είχαν πάρει
πολλά πράγματα). Εκείνη τη στιγμή που έψαχνα το παπούτσι και έλεγα ότι
τα τακτοποίησε η μάνα μου ως δικαιολογία που δεν το έβρισκα ήρθε ο
μικρός και μου έπιασε με το χέρι του τον πισινό αλλά όχι παιχνιδιάρικα,
πρόστυχα. Γύρισα απότομα, το κοίταξα και αμέσως μετά την μητέρα του, η
οποία ωστόσο σαν να αισθανόταν περήφανη για την πράξη του γιου της αλλά
προσπαθούσε να το κρύψει. Το παιδί δεν έδειχνε καθόλου ενδιαφέρον για
τα συναισθήματα μου και χαμογελούσε, ούτε έδειχνε ενδιαφέρον για την
αγωνία που είχα να τους εξυπηρετήσω… εγώ άρχισα να της λέω τι είναι
αυτά που κάνει το παιδί σας κτλ αλλά καθότι δεν έδειχνε να το
αποδοκιμάζει τότε εγώ άρχισα να φωνάζω και να λέω ότι αν δεν το μαζέψει
και δεν το βάλει σε μία τάξη θα φωνάξω την αστυνομία να τους πετάξει
έξω! Τότε αυτή μαζεύτηκε και πήρε το παιδί από κοντά το οποίο
εξακολουθούσε να έχει ένα βλέμμα δόλιο… εν τέλει πλήρωσαν όλα όσα είχαν
ψωνίσει και έφυγαν ανακουφισμένοι και η μάνα με το μικρό της και εγώ.
Μόνο ο μεγάλος γιος έδειχνε να μην είχε πρόβλημα με την κατάσταση ως
είχε… σε όλη αυτή τη φάση ήταν παρούσες, «απούσες» στο μαγαζί και οι
δυο μου αδερφές που δεν με βοηθούσαν στην εξυπηρέτηση γιατί ήταν κάτι
που το είχα αναλάβει εγώ… ωστόσο αν και το γνώριζα ότι ήταν δική μου
δουλειά ευελπιστούσα εσωτερικά, χωρίς να τη ζητάω, σε κάποια βοήθεια
που θα με έβγαζε από αυτόν τον πανικό και το άγχος… έβλεπαν όμως είχαν
γνώση της κατάστασης.»

Κατάληξη

    «Όταν έφυγαν τους είδα από το παράθυρο να παίζουν στο χιόνι με τα
παιχνίδια που αγόρασαν και να γελάνε… τότε τα κοίταξα αρκετά πιο ήρεμη
πια και είπα κοίτα τα τι όμορφα που παίζουν, αισθάνθηκα όμορφα και λίγο
περήφανα καθώς  παρόλο που γινόταν ένας πανικός μέσα στο μαγαζί και εγώ
αισθανόμουν τόσα πράγματα, (πίεση, άγχος, αγωνία) κατάφερα και βρήκα
και τους πούλησα  κάποια παιχνίδια έτσι ώστε να μπορούν αυτά να
διασκεδάσουν και να χαρούν. Το αισθάνθηκα ως προσφορά. Η μάνα τους
συνέχιζε να τα κυνηγάει έτοιμη να κάνει κριτική αλλά τα άφηνε να
παίζουν πλέον και τα έβλεπε και χαιρόταν ίσως και λίγο κρυφά…και ας
ήταν αυτά στη χιόνι θα βρεχόντουσαν θα λερωνόντουσαν αλλά τα άφηνε…

Ξύπνησα σφιγμένη, τσιτωμένη, με τα δάχτυλα σφιγμένα μέσα στις παλάμες,
σε αμυντική θέση. Σαν να είχα βγει από μία μεγάλη μάχη, έναν μεγάλο
αγώνα πολύ αγχωτικό πιεστικό που με έβαζε σε έναν πανικό και μου άφηνε
πολύ πολύ κούραση αλλά στο τέλος και κάποια χαρά…»

Από την εισαγωγή μαθαίνουμε για το περιβάλλον στο οποίο εξελίσσεται το όνειρο και για τα κεντρικά πρόσωπα:

  • Περιβάλλον:  Κατάστημα – χώρος εργασίας (κατάσταση: ανακατεμένο και ατακτοποίητο)
  • Πρόσωπα:    
    • μαμά (χοντρή, ορμητική, απαιτητική, εγωίστρια, κτλ)
    • δυο παιδιά (αγόρια)
    • το μεγαλύτερο: λίγο καθυστερημένο, θρασύ, δίχως ενσυναίσθηση, και κακό

Από τη δράση μαθαίνουμε για τα σύμβολα-αντικείμενα που περιστρέφεται γύρω τους το όνειρο και την πράξη στην οποία εμπλέκεται περισσότερο ο κύριος χαρακτήρας και τα συναισθήματα κατά τη διάρκειά της.

  • Σύμβολα:         Παιχνίδια για παιδιά, ένα παπούτσι
  • Πράξη              Αναζήτηση ενός παπουτσιού
  • Συναισθήματα: Αγωνία, άσχημα συναισθήματα,πίεση, άγχος, εκτιθόμουν, ντροπή και τέλος
    γιατί αυτοί θα έφευγαν και δεν θα ανέβαζα τον τζίρο μου ακόμη
    περισσότερο (είχαν ήδη ωστόσο ψωνίσει αρκετά, ένα αρκετά μεγάλο ποσό
    για το μέγεθος του μαγαζιού, είχαν πάρει πολλά πράγματα)

Επίσης μαθαίνουμε περισσότερα πράγματα για τους χαρακτήρες και το πως επηρεάζουν τον κύριο χαρακτήρα (συναισθηματικά):
«ήρθε ο
μικρός και μου έπιασε με το χέρι του [..] εγώ άρχισα να φωνάζω και να λέω ότι αν δεν το μαζέψει
και δεν το βάλει σε μία τάξη θα φωνάξω την αστυνομία να τους πετάξει
έξω!»

Στη δράση εμφανίζονται κι άλλα πρόσωπα:

  • (άμεσα) οι
    δυο μου αδερφές (παρούσες, «απούσες») «ευελπιστούσα εσωτερικά σε κάποια βοήθεια»
  • (έμμεσα) η μάνα μου «έλεγα ότι
    τα τακτοποίησε η μάνα μου ως δικαιολογία που δεν το έβρισκα»

Στην κατάληξη βλέπουμε τα καινούρια συναισθήματα που γεννιούνται στο τέλος και μια αισιόδοξη νότα

  •  Συναισθήματα: ήρεμα, όμορφα, λίγο περήφανα

Φυσικά μπορούμε να δούμε και τα άλλα πρόσωπα και τα δικά τους συναισθήματα:    
    Ικανοποίηση, χαρά

Όμως είναι πολύ σημαντικά και τα συναισθήματα που αισθανόμαστε όταν ξυπνήσουμε:

 Συναισθήματα: σφιγμένη, τσιτωμένη

——————-

Μετά από αυτήν ανάλυση, θα πρέπει ο ονειρευτής να συσχετιστεί με αυτά τα πρόσωπα που είδε. Δηλαδή να καταλάβει το κάθε πρόσωπο ποιο κομμάτι του εαυτού του εκπροσωπεί. Έπειτα να μεταφέρει την πράξη του ονείρου στην πραγματική ζωή κι έτσι να την εντοπίσει. Τι σημαίνουν για αυτόν τα διάφορα σύμβολα-αντικείμενα που είδε. Μετά να βρει τους λόγους που είχε όλα αυτά τα συναισθήματα κι αν είναι αρνητικά πως θα μπορούσε να τα αλλάξει σε κάτι πιο θετικό. Μήπως θα έπρεπε να αντιμετωπίσει διαφορετικά τους άλλους χαρακτήρες αν είναι αυτοί που το επηρεάζουν αρνητικά; Τέλος να εκμεταλλευτεί τα θετικά συναισθήματα που υπάρχουν στην κατάληξη ώστε να πάρει θάρρος για την όποια αντιμετώπιση.

Powered by ScribeFire.

2 Ιανουαρίου, 2008

Τα όνειρα είναι ένα νυχτερινό σχολειό

Posted in Uncategorized στις 12:13 μμ από Διγέλαδος

Ένα μεγάλο άρθρο στα αγγλικά για την τελευταία επικρατούσα θεωρία ότι τα όνειρα είναι ο χώρος εκπαίδευσης μας για την καθημερινή επιβίωση μας.
Λινκ:
Psychology Today – Dreams: Night School

Powered by ScribeFire.