Ιουνίου 29, 2006
Τώρα φτιάχνω και σπίτι
Απ’ότι φαίνεται συνεχίζει η αναδιαμόρφωση της προσωπικότητας μου μια χαρά.
Εγώ και η παρέα μου (δεν κατάλαβα ποιοι) μείναμε εκτός σπιτιού. Κανονικά στο δρόμο, για κάποιο σοβαρό λόγο. Το μόνο μέρος για να πάμε ήταν μακρυά στην εξοχή, εκεί υπήρχαν κάποια σπίτια. Και σκεφτήκαμε να πάμε σε ένα σπίτι που ήξερα ότι είναι εγκατελειμένο λόγω του σεισμού του ’99. Είχε μαρκαριστεί με κόκκινο μαρκαδόρο νομίζω ως μη ακατάλληλο για κατοίκηση. Όταν το βρήκαμε αρχίσαμε τη δουλεία. Μπήκαμε μέσα και αρχίσαμε να τα διαλύουμε όλα για να βρούμε τις βάσεις των θεμελίων, ώστε να ξαναρχίσουμε να χτίζουμε πάνω σε αυτά από την αρχή. Επειδή αυτό ήταν κάπως κουραστικό γιατί ήταν σαν να ψάχναμε στα τυφλά. Κάποιος από μας βρήκε ή έφτιαξε κάποια σχέδια σύμφωνα με τα τοιχώματα που είχε το κτίριο. Δηλαδή λίγο πολύ μάντεψε που θα ήταν και συνεχίσαμε τη δουλειά μας.
Μερικά στοιχεία του ονείρου αυτού προέρχονται από δυο σχετικές συζήτησεις με σεισμούς και το μετρό στη θεσσαλονίκη. Αλλά νομίζω η εξήγηση είναι αυτή που διατύπωσα στην αρχή, ειδικά αν λογαριάσουμε και τα προηγούμενα όνειρα.
Επίσης είχα κι ένα άλλο όνειρο, όπου το υποσυνείδητό μου μου την είπε έπειδη έκανα βλακείες με το αμάξι το βράδυ 😛 και μου το έδειχνε κατεστραμένο μαζί με άλλα αμάξια αφού είχε κατεδαφιστεί το έδαφος. Το έψαχνα στο μεταξύ σε ένα συνεργείο, αλλά δεν το έβρισκα…
Ιουνίου 27, 2006
Η Στέλλα ονειρεύεται ένα κυκλαδίτικο σπίτι
αλλά ποτέ δεν μπαίνει μέσει, και γερνάει βλέποντας. Μήπως θα έπρεπε να δοκιμάσει να μπει μέσα; link Στο blog της Sui Generis
Είδα ότι πολεμούσα με δυο εαυτούς μου
Ήμασταν σε ένα δωμάτιο, ο ένας ήταν κακός, μοχθηρός κι άσχημος. Ο άλλος εαυτός μου κι εγώ τον πήραμε σηκωτό και τον πετάξαμε από το παράθυρο. Μετά στάθηκα απέναντι από τον εαυτό που είχε απομείνει, πρέπει να είχε μια άλφα κακία μέσα του αλλά τη γοητεία του την είχε. Δεν άντεξα και τον έσπρωξα στο παράθυρο. Αυτός προσπάθησε να κρατηθεί από το πεζουλάκι και δεν προχωρούσε σπιθαμή. Σιγά σιγά όμως άρχισα να νικάω. Αν και δεν είμαι σίγουρος για τη νίκη μου, γιατί ξύπνησα τότε…
Ιουνίου 25, 2006
Ο Ramon πετάει στο Βρετανία
Μια ανασκόπηση στα διάφορα στάδια της ζωής του (οι όροφοι στο ξενοδοχείο). Το θέμα είναι τώρα τι θα βρει στο ρετιρέ.
Ιουνίου 22, 2006
Αγαπητοί αναγνώστες του ονειρολογίου
Να σας συστήσω ένα συνονειροναύτη μου στην ελληνική blogοσφαιρα
και η ειδικότητα του τα Lucid Dreams (συνειδητά όνειρα):
Ιουνίου 20, 2006
Η πραγματικότητα των ονείρων
[…]
Ο άνθρωπος στον ύπνο γίνεται ο σκηνοθέτης της ψυχής του
και παράγει ιστορίες από τη μήτρα της ύπαρξης του.
[…]
στο blog του συγγραφέα Αλέξη Σταμάτη
(έχει μέσα κι ένα ωραίο πίνακα)
MatchGame
O Γιουνγκ (ή κάποιος που του έμοιαζε, μπας και ήταν κανας Φρόυντ;) βρίσκεται στο σπίτι του. Ένα παλαιομοδίτικο σπίτι (τι άλλο θα ήταν εκείνη την εποχή) με τις βιβλιοθήκες του, τις καφέ δερμάτινες καρέκλες και τον χαμηλό φωτισμό του από πορτατίφ που καίνε λάδι. Κάτι σκέφτεται πάρα πολύ βαθιά. Είχε σχέση με ένα μυστικό που έχει την κωδική ονομασία MatchGame δυστυχώς έχουν πάρει τα πράγματα μια άσχημη εξέλιξη κι αυτό σημαίνει δραματικό τελός για αυτόν και τους συνεργάτες του. Μάλλον θα έπρεπε να αυτοκτονήσουν. Σηκώνει το τηλέφωνό του, ο πρώτος που έπρεπε να πάρει τηλέφωνο ήταν ο Βολταίρος (τώρα τι σόι τηλέφωνο ήταν αυτό που θα έφτανε τον Βολταίρο και την εποχή του δεν ξέρω, πάντως το όνειρό τελειώνει εκεί … )
Μετά βρέθηκα σε ένα θόλο που ανεβαίνει προς τον ουρανό και μέσα από αυτό μπορείς να αλλάξεις την τοποθεσία γύρω σου. (Σαν το Myst V) Στην αρχή είχα ταξιδέψει με τα πόδια ή με άλλο μεταφορικό μέσο μέσα από ενα δασώδες μέρος που είχε και τα πέτρινα κατασκευάσματά του και τις ομορφιές του. Τώρα μέσα από το θόλο έβλεπα το ίδιο μέρος να σκοτινιάζει από τη σκιά των γρίζων τεράστιων διαστημόπλοιων που είχαν ξεκινήσει τον πόλεμο εναντίον των κατοίκων αυτού του κόσμου (αν και αυτοί στα διαστημόπλοια μπορεί να ήταν από τον ίδιο κόσμο) και άρχιζουν να καταστρέφουν τα πάντα από κάτω τους με φωτιές και εκρήξεις.
νοτ γκουντ νοτ γκουντ ατ ολλ.
Ιουνίου 19, 2006
Απομνημονεύματα για τα όνειρα
Δεν ξέρω αν τα όνειρα μας, αφορούν στιγμές που δεν ζήσαμε στο παρελθόν ή στιγμές που θα θέλαμε να ζήσουμε στο μέλλον. Δεν ξέρω … συνέχεια στο blog της βασιλικής
You know those nights, when you're sleeping, and it's totally dark, and absolutely silent, and you don't dream … συνέχεια στο blog του greekgaylolita