22 Σεπτεμβρίου, 2008
Μια εξιχνίαση ενός εγκλήματος
Είμαι στο αμάξι μου στη θέση του συνοδηγού. Σε ένα δρομάκι παράλληλο από την Εθνική Οδό. Είχα γείρει το κεφάλι μου στα χεριά μου πάνω από το κατεβασμένο παράθυρο της πόρτας και με έπαιρνε σιγά-σιγά ο ύπνος. Κάποια στιγμή όμως ακούω κάτι σαν πόρτα. Ξυπνάω και κάθομαι στη θέση του οδηγού. Προσπαθώ να ανάψω τη μηχανή με το κλειδί, αλλά δεν ανάβει. Κοιτάζω λίγο από εκεί το καπό, και βλέπω ότι είναι λίγο ανοιγμένο. Βγαίνω έξω να δω τι δεν πήγαινε καλά με τον κινητήρα. Όμως είδα στο πλάι προς τα πίσω να τρέχει ένας τύπος προς τη μηχανή του. Τότε τον κυνηγάω και προσπαθώ να τον ρίξω κάτω. Τα καταφέρνω και τον χτυπάω. Κόβω το κεφάλι του. Μπαίνω μέσα στο διπλανό κτίριο, το βάζω πάνω σε παλούκι και το καρφώνω σε ένα θρανίο. Όλο το κτίριο θύμιζε σαν ένα εγκαταλελειμμένο σχολείο.
Σε αυτό το κτίριο είχε διαπραχτεί ένα άλλο έγκλημα. Και τη σκηνή εγκλήματος διερευνούσε ένας ντετέκτιβ κι εγώ έτυχε να είμαι ο βοηθός του. Είχε χαθεί μια κοπέλα (ή περισσότερες) και δεν είχε διαπιστωθεί τι είχε γίνει. Ο τύπος που σκότωσα, ήταν ο μόνος μάρτυρας που υπήρχε σε αυτό το έγκλημα, αυτό το ξέραμε από τις κιλήδες του αίματος πάνω στη μπλούζα του. Φορούσε την ίδια μπλούζα με τότε. Και τώρα ήταν νεκρός.
Όπως κοιτούσα έξω από ένα παράθυρο του κτιρίου έβλεπα μια κυρία να έρχεται να χάνεται από την οπτική μου γωνία σε μια άλλη πλευρά του κτιρίου και αργότερα να εμφανίζεται και να φεύγει. Ήταν κάτι που επαναλαμβανόταν για μέρες. Άλλες φορές έβλεπα περισσότερες γυναίκες. Όλες κοιτάζανε ένα συγκεκριμένο σημείο του κτιρίου. Πήγαινα στο εσωτερικό του κτιρίου προς εκείνη την πλευρά, αλλά το μόνο που έβλεπα ήταν τον τοίχο. Αυτή η κατάσταση όμως συνέχιζε. Και υποψιάζομαι ότι κάτι μπορεί να κρύβεται πίσω από αυτόν τον τοίχο. Το λέω στο ντετέκτιβ και συμφωνεί μαζί μου να ρίξουμε τον τοίχο. Αρχίζουμε όλοι μαζί να κοπανάμε τον τοίχο. Καταστρέφοντας το, βλέπουμε ότι όντως από πίσω κρυβόταν ένα σκοτεινό δωμάτιο. Ήμασταν όλοι σε ετοιμότητα, αλλά δεν ήταν κανένας μέσα, γυρνάω να δω από το παράθυρο και βλέπουμε τον άνθρωπο που έμενε μέσα να έχει σχεδόν φύγει από το σπασμένο τζάμι. Όμως μαζί μας ήταν ο ιδιοκτήτης αυτού του κτιρίου και πατέρας αυτού του νεαρού μαντράχαλου που προσπαθούσε να διαφύγει. Τρέχει και τον πιάνει από τα ρούχα και τον φέρνει μέσα από το παράθυρο στο δωμάτιο. Του ρίχνει μια σφαλιάρα, και του φωνάζει ρωτώντας τον γιατί τα έκανε όλα αυτά. Ήταν προφανές ότι ο ύποπτος εγκληματίας είχε διανοητικά προβλήματα. Το παράθυρο αυτό ήταν που βλέπανε οι κυρίες από έξω και μάλλον μέσα από το οποίο τον επισκεπτόντουσαν. Μάλλον κάποια μπορεί να τον πίεσε και να διαπράχθηκε εξ αμέλειας αυτό το έγκλημα. Τραγικό δεν ήταν που από μέσα είχε μια τόσο ασφαλεία, και δεν μπορούσε να τον βρει κανένας, αλλά από έξω ο καθένας θα μπορούσε να τον δει μέσα από το παράθυρο με γυμνό μάτι;
Ονειρολόγιο 